یکی از اصول اساسی در راستای دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات، ترویج اصل "شفافیت" است. در همین راستا قانونگذار جمهوری اسلامی ایران در سال 1388 با تصویب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات؛ گام مهمی را در این راستا برداشته است.
ماده 11 این قانون اشعار می دارد: مصوبه و تصمیمی که موجد حق یا تکلیف عمومی است، قابل طبقه بندی به عنوان اسرار دولتی نمی باشد و انتشار آنها الزامی خواهد بود.
حال سوالی که مطرح می گردد این است که برخی وزراء یا مسئولین بر اساس کدام قانون، مفاد مذاکرات پیرامون توافق نامه ژنو که در نهایت حق یا تکلیف عمومی را بدنبال خواهد داشت، محرمانه عنوان کرده و آن را از چشم مسئولین و مردم دور نگه می دارند؟
